উগ্রপন্থীৰ হুমকী, বুদ্ধিজীৱি বনাম গায়্ক বনাম সাধাৰণ শ্রোতা আৰু কিছু বাস্তৱ চিন্তা

বিহু মঞ্চত হিন্দীগীত, পৰেশ বৰুৱা-জুবিন গাৰ্গ-তৰুণ গগৈ-হোমেন বৰগোহাঞি আৰু কিছু বাস্তব চিন্তা ...

এইবাৰ ৰঙালীবিহুটো মোৰ বেছ ভাল কাটিল ... মানে বেছ eventfully & excitingly ... অসমৰ ইমুৰৰ পৰা সিমুৰলৈকে বিভিন্ন বিহু মঞ্চৰপৰা এজনৰ পিছত এজনকৈ খ্যাত অখ্যাত শিল্পীৰ অনুস্থান, বিহু কুঁৱৰী, বিহুৰাণী বা বিহুসাম্রাজ্ঞীৰ বিহু নাচ, বিভিন্ন বিহুৱা দলৰ হুচৰী আৰু লগতে অসমীয়া ক'লা কৃষ্টিৰ ঘাই খুটাস্বৰুপ বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয় গীত নৃত্য প্রদৰ্শন ৮-৯ টা টিভি চেনেলত লাইভ টেলিকাষ্ট.. কোনো কষ্ট নকৰাকৈ নিজৰ বেডৰুমত, ড্রয়িংৰুমত বহি শুই নিজ খুচিমতে চেনেল সলনি কৰি কৰি চোৱাৰ মজাই বেলেগ... তাতোকৈ ডাঙৰ কথা, প্রায় প্র্তিটো চেনেলতে ব্রেকিং নিউজ হিচাপে পৰেশ বৰুৱা-জুবিন গাৰ্গ-তৰুন গগৈৰ মাজত চলা মুখ চুপতিৰ একেবাৰে শেহতীয়া মানে লেটেষ্ট আপডেট ... কোনো চেনেলত আকৌ জুবিনৰ সাক্ষাতকাৰ, লগত গৰীমা। ক'ৰবাত ৪-৫ জনমান বাঘা বাঘা শিল্পীৰ সৈতে কোন শুদ্ধ কোন ভুল ইয়াৰ পষ্টমৰ্টেম আৰু কোনো চেনেলত পৰেশ বৰুৱাৰ ডাইৰেক্ট টেলিফ'নিক সাক্ষাতকাৰ সঘন কমাৰ্চিয়েল ব্রেকৰ মাজে মাজে ... মুঠতে যোৱা ৬-৭ দিন টিভিটো এৰি কলৈকো যাবলৈ মুঠেও মনকেই নাযায় ... ৰাতিপূৱা জা-জলপান খাই টিভি খুলি বহি যাওঁ, বিহু সুৰীয়া আধুনীক গীতবোৰ শুনাৰ লগতে পৰেশ বৰুৱাৰ মাজে মাজে লাগি ধৰা (খঙতে চাগে) ধমকি, হুমকী, আবেদন আদিৰ বিষয়ে দিনটোৰ বাবে আপডেটেড হৈ লওঁ... মুঠতে বেছ মজেদাৰ বিহু এইবাৰ... মোৰ দুকুৰী ছবছৰীয়া জীৱনত এনে এক্সাইটিং বিহু কেতিয়াও হোৱা নাছিল ... যি কি নহওক, ঢেৰ কিবা কিবা শুনিলো, পঢ়িলোও... অকবৰ পৃষ্ঠা ভৰি গ'ল বাক-বিতন্ডাৰে... কোনোৱে কয় জুবিনে যি কৰিছে ভাল কৰিছে, কোনোৱে কয় নাই, জুবিনে অলপ বেছি কৰে, পৰেশ বৰুৱাই ঠিক কথা কৈছে ইত্যাদি ইত্যাদি... ইয়াৰ ফাকে ফাকে কিন্তু আমাৰ স্থানীয় টিভি চেনেল কিটাই বিহুৰ মাজতে অসমীয়াৰ থুনুকা আবেগ সৰ্বস্ব মানষিকতাক ভেটি কৰি গোটেই ইচ্ছ্যুটো (বিষয়) জীয়াই ৰাখি টিআৰপিৰ যুদ্ধত ইটোৱে সিটোৰ লগত প্র্তিযোগিতাত নামি পৰিল; আমি হয়তো গমকেই নাপালো ...

বন্ধুসকল, মোৰ এই লেখাটোৰ উদ্দেশ্য কোন শুদ্ধ কোন ভুল তাক বিচাৰ কৰা নহয়; কিন্তু এই আপাহতে এটা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় আলোচনা কৰাটোহে। এইখিনিতে ঘটনাটোৰ মূল নায়্ক-খলনায়্ক বা দৰ্শক/পাঠক সকলৰ মতামত সমুহ চমূকৈ এবাৰ চাই লওঁ আহকছোন . .

পৰেশ বৰুৱাৰ কথা -- বিহু মঞ্চত হিন্দি গীত গোৱাটো সহ্য কৰা নহ'ব আৰু সেয়ে তেনে কৰিলে উপযুক্ত ব্যৱস্থা লোৱা হ'ব । জুবিনে এনে গৰ্হিত কাম কৰিছে গতিকে 'সি' (তেওঁ) ক্ষমা খুজিব লাগিব। জুবিন আলফাতকৈ ডাঙৰ নহয়।

জুবিনৰ কথাৰে -- সংগীতৰ কোনো ভাষা নাই আৰু সেয়ে মই মোৰ সৃষ্টি সমুহ যি ভাষাতে নহওক কিয় গামেই। যিকোনো মঞ্চত মোৰ গোৱাৰ অধিকাৰ আছে। মই যিহেতু একো ভুল কাম কৰা নাই, গতিকে কাৰো ওচৰত ক্ষমা খোজাৰ কথা নাহে।

বিহু মঞ্চৰ কৰ্মকৰ্তাৰ ভাষ্য -- কোন শিল্পীয়ে কি ভাষাত গীত গাব সেইটো তেওঁলোকৰ নিজা কথা গতিকে বিহু মঞ্চৰ কৰ্মকৰ্তা এইবিষয়ত দায়বদ্ধ নহ্য়।

হোমেন বৰগোহাঞিৰ প্রতিক্রিয়া -- বিহুমঞ্চত বিশেষকৈ সাতবিহুৰ কেইদিন হিন্দি বা অনা-অসমীয়া গীতমাত পৰিবেশন কৰাটো অসমীয়াৰ বাবে অশুভ আৰু এনে কৰাটো সমৰ্থনযোগ্য নহয়।

তৰুণ গগৈৰ মতামত -- জুবিনে আলফাৰ ফতোৱা নুশুনি ভাল কৰিছে আৰু তেওঁ যি কৰিছে সেয়া সমৰ্থনযোগ্য। আজি ভাৰতৰ আন অংশত কোনোবাই অসমীয়া গীত গালে তাত কোনোবাই বাধা দিলে আমি ভাল পাম নেকি ?

এচাম শিল্পী আৰু বুদ্ধিজীৱিৰ মত -- শিল্পীয়ে ক'ত কি জীত পৰিবেশন কৰিব সেয়া শিল্পীজনৰ নিজা কথা আৰু এইবিষয়ে কোনেও মাত মতা উচিত নহয়।

আন এচাম শিল্পী আৰু বুদ্ধিজীৱিৰ মত -- জুবিনে ঊদ্ধতালি কৰি বিহু মঞ্চত হিন্দি গীত পৰিবেশন কৰাটো বেয়া হৈছে।

. . . . সকলোৰে কথাত জোৰ আছে। যুক্তিও আছে। এনে পৰস্পৰবিৰোধি কথাত সকলো ব্যক্তি সংগঠনৰ নিজ নিজ কথাত যুক্তি আছে। মই অনুভৱ কৰিছো আমাৰ অকবৰ মাননীয় সদস্য-সদস্যা সকলো এইবিষয়ত নিজ মতামতেৰে বহুধাবিভক্ত। কোন শুদ্ধ কোন ভুল তেন্তে ? মোৰ বোধেৰে আমাৰ দৰে সাধাৰণ শ্রেণীৰ মানুহখিনি বাদ দি এই বিতৰ্কত প্রত্যক্ষভাৱে ভাগ লোৱা বেছিভাগৰে নিজ নিজ স্বাৰ্থ জড়িত হৈ আছে । মই সাধাৰণ শ্রেণী বুলি কওঁতে অকবত বিতৰ্কত ভাগ লোৱা মানুহখিনিৰ কথাও কৈছো।

বিহু মঞ্চত হিন্দি গীত পৰিবেশন কৰিব লাগে/নালাগে বা পাৰি/নোৱাৰিৰ বিতৰ্কলৈ নগৈ এইখিনিতে এই অহেতুক পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টিকৰ্তা কেইজনলৈ চকু ফুৰাও আহক .. এই বিতৰ্কৰ সৃষ্টিকৰ্তা পৰেশ বৰুৱাৰ আজিৰ তাৰিখত অসম বা অসমীয়াৰ বাবে ( সৰ্বভাৰতীয় পৰ্য্যায়ত নকলোৱেই যেনিবা !) প্রাসংগিকতা কিমান? যুদ্ধ কৰাৰ ৩৬ টা উপায় (36 ways to fight a war) নামৰ কোনো লেখকৰ কিতাপ এখন পঢ়ি পৰেশ বৰুৱাই এতিয়াও মূৰ্খৰ দৰে ভাবি আছে যে অসমক স্বাধীন কৰাটো সম্ভৱ। আৰু চাওক তেওঁৰ কৰ্মপন্থা, আজি ৩০ বছৰৰো ওপৰকাল চোৰৰ দৰে বেলেগ দেশত লুকাই থাকি নিজ জাতিভাইক অত্যাচাৰ উৎপীড়ন কৰি দাবী-ধমকী, অপহৰণ, হত্যা ভাবুকি দি টকা পইচা নি বিদেশত ব্যৱসায় বাণিজ্য কৰি দেশ স্বাধীন কৰাৰ লোভ দেখুৱাই হিংসা-সন্ত্রাস ৰাজত্ব চলাই আছে। দেশক স্বাধীন কৰাৰ ঠিকা লোৱা এনে বীৰ সেনাধ্যক্ষ বা সেনানী সকলৰ আনকি নিজৰ নামটোৰে চিনাকি দিবলৈও ভয়... ওৰফে ওৰফে ওৰফে ওৰফে অসম বুলি কৈহে ভাল পায়। কণ কণ শিশুক ব'ম ফুটুৱাই মাৰি, নিৰিহ পথচাৰিৰ ওপৰত ভাড়াতীয়া হত্যাকাৰীৰ হতুৱাই গ্রেনেড নিক্ষেপ কৰি বা কাৰোবাক অপহৰণ কৰি ধন দাবী কৰি 'যুদ্ধ' কৰে "দখলদাৰী ভাৰতীয়"ৰ বিৰুদ্ধে ...!!! সম্পূৰ্ণভাৱে মুৰৰ বিকৃতি ঘটা বা হতাশাত ভোগা পৰেশ বৰুৱাই কালিলৈ হয়তো ক'ব, আপুনি ৰাতিপূৱা চিৰা দৈ পিঠা হে ব্রেকফাস্ট হিচাপে ল'ব লাগিব, দখলদাৰি ভাৰতীয়ই বনোৱা মটৰ গাড়ী, দুচকীয়া বাহনত উঠিব নোৱাৰিব, খোজ কাঢ়ি যাতায়্ত কৰিব লাগিব বা দখলদাৰি ভাৰতীয়ই বনোৱা চাবোনেৰে গা ধুব নোৱাৰিব, ক'লগেটেৰে দাতঁ ব্রাচ কৰিব নোৱাৰিব, দখলদাৰি ভাৰতীয়ই বনোৱা থাল কাহীঁ বাটিত খাব নোৱাৰিব, কলপাতত খাব লাগিব . . .। এটা কথা কিন্তু মই মানিছো, পৰেশ বৰুৱাৰ বুদ্ধিমত্তা; এই গোটেই বিতৰ্কটো সৃষ্টি কৰি পৰেশ বৰুৱাই অসমীয়া ৰাইজৰ মনস্তত্বৰ বিষয়ে উমান লৈ লৈছে। ইমানৰ পিছতো যদি তেওঁ স্বাধীন অসমৰ কথা কৈ থাকে তেন্তে সেয়া তেওঁৰ গুড়ান্ত মূৰ্খামীৰ বাদে আৰু একো নহ'ব . . .

ধৰি লোৱা হওক অসম স্বাধীন হ'ল . . . আলফাই এতিয়াৰ গৰিষ্ঠসংখ্যক দুৰ্নীতিগ্রস্থ আমোলাসকলক চিধা কৰি কেনেকৈ দুৰ্নীতিমুক্ত কৰিব ? "দখলদাৰি ভাৰতীয়"ৰ পৰা আমদানীকৃত অসমবাসীৰ ৯৯% নিত্যব্যৱহাৰ্য্য বস্তুবাহানি কি উপায়েৰে থলুৱাকে উৎপাদন কৰিব? এনেবোৰ প্র্শ্ন কোনোবাই কৰিলে হয়তো বন্দুকেৰে গুলিয়াই দিয়া হ'ব ...!!! আৰু এনেহেন মানষিক ভাৰসাম্যহীন পৰেশ বৰুৱাৰ দৰে চালিত সংগঠণ এটাই আকো অসমীয়া জাতিৰ সাংস্কৃতিক ঠিকাদাৰীৰ কাম কৰে ...

জুবিন গাৰ্গ যে এজন ভাল গায়্ক সেই কথা সন্দেহৰ উৰ্ধত । সংগীতৰ লগত অকনমান হলেও সম্পৰ্ক থকা লোকে এই কথাত দ্বিমত নহ'বযে জুবিন যিমান ভাল গায়্ক সিমানেই বদমেজাজী। জুবিন 'স্টাৰ' হোৱাৰ আগৰে পৰাই মই ব্যক্তিগত ভাৱে তেওঁক জানো আৰু সেয়ে জুবিনৰ এই খেয়ালী বদ মেজাজী (মুডি) মানষিকতাৰ লগত পৰিচিত। আমি সকলোৱে জানোৱেই, জুবিনৰ গায়কী যিমান ভাল, তেওঁ সিমানেই খুটাই চুটাই বগোৱাতো পাৰ্গত। ড্রেচ চেঞ্চৰ কথা নকলোৱেই যেনিবা। জুবিন যিমানেই ডাঙৰ শিল্পী নহওক কিয়, ৰাজহুৱা স্থানত বহুৱালী শোভা নাপায়। জুবিন বা আন শিল্পীয়ে এটা কথা জনাটো দৰকাৰি যে যেতিয়া কোনো শিল্পীয়ে ৰাজহুৱা মঞ্চ এখনত অনুস্থান পৰিবেশন কৰে তেতিয়া তেওঁ তেওঁৰ কাৰ্য্যৰ দ্বাৰা ৰাইজৰ ওচৰত দায়বদ্ধ। তেওঁ যি ইচ্ছা তাকে কৰিব নোৱাৰে। জুবিন, তুমি হিন্দি, মাৰাঠী, বঙালী, পাঞ্জাবী যি ভাষাত গীত গোৱা গাই থাকা,আমাৰ ক'বলৈ একো নাই; কিন্তু অসমীয়াৰ বাপতি সাহোন বিহুত নিভাজ অসমীয়া গীত মাত পৰিবেশন কৰিবলৈ তোমাৰ কিবা অসুবিধা আছে নেকি? তোমাৰ নিজৰ ১৫ হাজাৰ অসমীয়া গীত মাতৰ পৰা ১০ টা গীত বাচি উলিয়াই তুমি ২-৩ ঘন্টা ৰাইজক যদি আমোদ দিব নোৱাৰা, তেন্তে তুমি প্র্কৃতাৰ্থত শিল্পী নহয়...!!

কথা হিন্দি বা অনা-অসমীয়া গীত মাতৰ নহ্য়, মুখ্যকথা বিজতৰিয়া গীত মাত বা সংস্কৃতিৰ আগ্রাসন ৰোধ কৰাহে । আমি যদি ৩৬৫ দিনৰ ভিতৰত কেৱ্ল মাত্র ৬ টা বা ৭ টা দিন ৰাজহুৱা মঞ্চত কেৱ্ল অসমীয়া বা থলুৱা গীত মাত শুনো তাত কি মহাভাৰতখন অশুদ্ধ হ'ব ?? বেলি পশ্চিমত উদয় হ'ব নেকি? এইকথাটো অনুধাৱন কৰাবলৈ বোধকৰো আমাক পৰেশ বৰুৱাৰ দৰে সন্ত্রাসবাদী এজনৰ উপদেশ নালাগে ।